Εισαγωγές από την Πέργαμο

Ένα καλοκαίρι (κι αυτό κουτσό, μισαλό κι ανάποδο αφού φεύγουμε με κάποιες μέρες άδεια), δεν είναι ποτέ αρκετό για να μας ξεκουράσει. Και τώρα τα κεφάλια πάλι μέσα και σκάσε και κολύμπα. Φτου κι απ` την αρχή. Και να φανταστείς ότι είμαι και χειμωνιάτικος τύπος.
Δε μας φτάναν τόσα αιδοία φέραμε κι απ` την Πέργαμο. Η κρίση συνεχίζεται, ο κόσμος έχει φρικάρει, το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό και η κοινωνία εμάς. Τα όνειρά μας συνεχίζουν να τα προδίδουν, το μέλλον μας ξαναχρωματίζεται γκρι και μέσα σε όλα αυτά έχουμε και άδικο. Το σωστό να λέγεται. Άπνοια. Πανικός.
Πολλά σκεφτόμαστε, σε λίγα επιμένουμε και τίποτα δεν κάνουμε. Απλά και όμορφα.
Θέλετε να μάθετε περισσότερα;


Τα χρώματα διαλέγουν ποιους θα υποστηρίξουν, τα κορίτσια παίρνουν ιδέες τι θα φορέσουν από την τελευταία λέξη της μόδας, τα ζώα θυσιάζονται για αυτά, τα αγόρια προβληματίζονται για το φύλο τους, οι άντρες κατασκευάζονται, οι γυναίκες αναλίσκονται και ο Θεός δεν είναι εδώ. Να φύγετε κύριε, να πάτε αλλού. Εδώ δε πιάνουν οι κατάρες, δε πιάνουν οι ευχές.
Θέλετε να καταναλώσετε περισσότερα;


Μην ξεχάσετε να βάλετε πετρέλαιο. Να πάρετε τσάντες, κασετίνες, briefcases, blanco, μοιρογνωμόνια, χάρακες, φλασάκια, λάστιχα για το αμάξι, φαί για το παιδί, να βγάλετε τα σκουπίδια, να σηκώσετε το καπάκι της λεκάνης, να κλάψετε, να καβλώσετε, να πάθετε έμφραγμα, να πείτε ευχαριστώ.
Μην περιμένετε να πάνε όλα καλά, να σας ακούσει ο Θεός, να έρθει το λεωφορείο, να κόψετε το κάπνισμα, να σας πουν ευχαριστώ, να αδυνατίσετε, να βγάλετε μαλλιά, να πάρετε αύξηση, να έρθετε στην ώρα σας.
Όλα αυτά συν τα αιδοία από την Πέργαμο.
Θέλετε να ελπίζετε περισσότερα;