Χορεύτριες-στρίπερ με ασελγικές διαθέσεις

Τίποτα δε μου θύμιζε κάτι από κελί. Κι όμως εδώ που βρέθηκα νοιώθω ότι δεν ανήκω. Μου θυμίζει κατασκεύασμα ξένο, όχι δικό μου. Μια πανοπλία από αντιστάσεις που με κρατά αδυσώπητα μανταλωμένο μέσα. ΦΡΟΥΡΟΣ! ΦΡΟΥΡΟΣ! Καμία ανταπόκριση. Που στο διάολο πήγαν όλοι; Νυχτώνει. Κι εγώ είμαι ακόμα μέσα κλεισμένος.

Κάτι τέτοιες ώρες σκέφτομαι. Πρέπει να επιστρατεύσω όλη μου την πανουργία προκειμένου να το σκάσω. Πως βρέθηκα εδώ; Ποιος με έφερε; Γιατί;

ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΑ ΠΥΡΑ! ΑΜΥΝΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ 13 ΣΕ ΑΥΤΟΜΑΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ. ΠΡΟΣΟΧΗ! ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ ΕΝ ΕΞΕΛΙΞΕΙ!

Πάνω, κάτω, πάνω, κάτω. Πανικός. Κάποιος επιτίθεται, μα ποιος; Δε μπορώ να δω πολλά πράγματα μέσα από τα κάγκελα του μικρού κελιού μου. Κάτι έντονα χρώματα διαγράφονται στον ουρανό. Λάμψεις μέσα στο σκοτάδι. Επιληπτικές χορεύτριες-στρίπερ με ασελγικές διαθέσεις καταφθάνουν πετώντας. Δε μπορεί να είναι αλήθεια. Ονειρεύομαι. Αυτά τα πράγματα δε γίνονται.

ΑΝΑΧΑΙΤΙΣΤΙΚΟΙ ΠΥΡΑΥΛΟΙ ΛΑΘΟΥΣ-ΠΑΡΑΦΡΑΣΗΣ ΕΤΟΙΜΟΙ ΠΡΟΣ ΕΚΤΟΞΕΥΣΗ!!!

5…Τι στα κομμάτια γίνεται εδώ;
4…Που έχω μπλέξει;
3…Φοβάμαι
2…Θεέ μου!
1…Μητέρα…

ΜΠΟΥΜ!!!

Τα αυτιά μου δακρύζουν. Τα μάτια μου λένε ψέμματα. Μυρίζω μια κίτρινη-biohazard πινακίδα “Use with caution!”. Δε βγάζω νόημα. Αναρωτιέμαι γιατί εξακολουθώ να προσπαθώ να βγάλω άκρη. Απέξω περνάει φευγαλέα ένας γέρος με μπλε παλτό. «ΚΥΡΙΕ! Ε! ΚΥΡΙΕ!». Με άκουσε να του φωνάζω. Έρχεται προς τα δω. Ουφ! Επιτέλους! Έχω τόσα πολλά να τον ρωτήσω...γίνεται ΣΕΙΣΜΟΣ! ΤΣΟΥΝΑΜΙ ΙΔΡΩΤΑΣ! ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ!

Ξυπνάω. Ήταν όντως όνειρο; Ένα χαμόγελο ανακούφισης ξεφεύγει από τα χείλη μου. Δε παρατηρώ στην γωνία του δωματίου μου το υποχθόνιο γέλιο της σκιάς μου…