Η ευχή του καριόλη

Αλλάζω θέμα ουρλιάζοντας.

Μπροστά μου απλώνεται μια θάλασσα ανθρώπων που κολυμπάνε στην αγωνία. Αγωνία για το αύριο, αγωνία για το μέλλον. Μελλοντικά σχέδια που ποτέ δεν πρόκειται να προβληθούν για μας. Μας φέρανε στο αμήν με προσευχές ανόσιες κι απατηλές. Απάτη ο μονάρχης μας κι ο εξουσιαστής. Εξουσία διεφθαρμένη καταβροχθίζει τη πλέμπα της ελπίδας. Ελπίζω να αντισταθώ…

Αντίσταση κατά της προεπιλεγμένης εξέλιξης που διάλεξαν για μας. Αντίσταση στο γαμίσι του μυαλού μας από τους κρατικούς βιαστές ονείρων. Κι ο θάνατος ονείρων δωρεάν μαζί με κάθε ενημέρωση. Μετράω όλες τις ευλογίες μου και μετράω μόνο μία, μια τοσοδούλα ευλογία που όπου να `ναι θα χαθεί κι αυτή…

Αλλάζω χρώματα και υιοθετώ τριχρωμία. Μαύρο για μια αδύναμη καρδιά που μου μαυρίσατε, άσπρο για τα όνειρά μου και κόκκινο επειδή εδώ στη μέση που βρίσκομαι αιμορραγώ. Σκοτώνω τα είδωλα που μου προσφέρετε και αντιμετωπίζω το δικό μου στον καθρέφτη. Είμαι εγώ, άνθρωπος και όχι προϊόν ευρείας κατανάλωσης. Δεν αναλώνομαι…

Αλλάζω και δίνω απλόχερα την ευχή του καριόλη στους δήμιούς μου. Εύχομαι τον όλεθρο σε όλους αυτούς που δολοφόνησαν την αγνότητα, έσπειραν τον φόβο και θέρισαν με συνομωσίες. Εύχομαι την κόλαση σε συσκευασία δύο σε ένα. Σταματάω το σέρφινγκ σε φέρετρα με κόκκινα πανιά και βουτάω όσο πιο βαθιά μπορώ στα βιώματα που μου προσφέρουν. Εσείς όχι αυτοί.

Την ευχή του καριόλη λοιπόν κύριοι. Έτσι για να μην νομίζετε ότι πιάνουν πάντα τα υπνωτικά που καταπίνουμε. Όποιος σκέφτεται γνωρίζει. Κι όποιος γνωρίζει καταλαβαίνει ότι πρέπει να αντισταθεί. Και όποιος αντιστέκεται, εύχεται…